NIS Sunnydale III: De terugkeer van de NIS Sunnydale.*** ***Fanfics*** ***Tijdlijnen. Timelines.

Duisternis en het licht.

Oorspronkelijk: 2003.

Keizer Palpatine was niet blij met de afloop van de strijd tegen de rebellen. Zijn Deathstar was vernietigd en de rebellen hadden kans gezien te ontsnappen. Lord Vader had een complete Task Force onder zijn hoede genomen om hen op te jagen en te vernietigen. Behalve dan natuurlijke de jonge Skywalker. Hij was begaafd in de Force en misschien konden hij en Vader de jongen verleiden tot de Dark Side. Dat vooruitzicht toverde een sardonische grijns op zijn gelaat. Een grijns die verdween toen vanuit het niets een vreemd mensachtig wezen opdook.

De vreemdeling lachte zachtjes en merkte op: "Fascinerend het werkt!" Voordat hij verder een woord kon uiten vuurde Palpatine energiestralen af via de Force en ze zouden de vreemdeling geraakt hebben als deze niet op onverklaarbare wijze plotseling van plaats veranderde. De keizer voelde dat hij niet in staat zou zijn deze man zomaar te doden. En als doden niet lukte, dan maar vragen stellen. "Wie ben jij en hoe ben je hier gekomen?" De vreemdeling grijnsde nogmaals en zei: "Mijn naam is Dukat, voormalig leider van Cardessia. En dankzij de wormgat techniek die enkele van onze wetenschappers hebben geperfectioneerd en die ik mij heb toege igend ben ik hier gekomen. Door tijd en ruimte. En ik ben hier om u een alliantie aan te bieden die u vijanden zal verdelgen! En de mijne natuurlijk. Ik heb gegrepen dat naast die rebellen van u er ook nog een andere macht in het omniversum bestaat die vooral ook zeer begaafd is met wormgaten. Ik kan u de techniek geven zodat u uw vloot ermee kunt uitrusten. De rebellen zullen zeer binnenkort verleden tijd zijn. Kijk diep in uw hart keizer. U weet dat ik de waarheid spreek."

Palpatine staarde voor zich uit en moest beamen dat de Force hem vertelde dat Dukat de waarheid sprak. "Ga verder meneer Dukat…"
Voordat Dukat zijn verhaal kon afmaken verscheen er nog iemand in de troonzaal. Beide despoten keken verschrikt op toen ze de meest griezelige levensvorm zagen die ze ooit hadden ontmoet. Ze waren zelfs zo onder de indruk dat ze geen woord konden uitbrengen of een vinger tegen de nieuwkomer konden wijzen. De nieuwkomer boog zijn hoofd en: "Laat mij u alstublieft aan mijn voorstellen. Ik ben een man van rijkdom en goede smaak. En ik zal dat bewijzen ook. Zojuist bezocht ik Lord Vader en gaf aan hem de co rdinaten van de nieuwe rebellenbasis. Ik vermoed dat op dit moment de laatste der rebellen worden afgeslacht. Mijn naam is overigens doctor Zeppo Alexander Dunsel, en ik sta tot uw beschikking."
Palpatine wilde contact opnemen met een ondergeschikte toen deze hem reeds benaderde met het bericht dat de rebellen basis op Hoth inderdaad was gevallen. Er waren geen overlevenden.
Palpatine was een tevreden man. Hij wendde zich tot zijn nieuwe bondgenoten en zei: "Welkom heren. Vanaf nu zult u het genoegen smaken mij te dienen."

En zo geschiedde het. Palpatine liet de hele vloot uitrusten met wormgat apparatuur en verstevigde zo zijn greep op zijn melkwegstelsel. Weldra zou hij zelfs zijn hele supercluster van melkwegstelsels kunnen bedreigen. Tijd en ruimte vormden geen enkel beletsel meer voor hem. En om de NIS vloot te kunnen weerstaan rekruteerden ze vanuit tijd en ruimte diverse mensen die zich voor hun zaak zouden inspannen. Vanuit een alternatieve negentiende eeuw op Aarde bijvoorbeeld haalde Zeppo Dunsel een viertal vampieren. De jongste van hen was nog maar een dag gevampt, maar was nu al reeds er zeer opgebrand om zijn macht te testen tegenover de Slayers die zich aan boord van NIS schepen bevonden. Spike was ervan overtuigd dat hij die Buffy makkelijk aan zou kunnen. De oudere mannelijke vampier had zichzelf de naam Angelus gegeven en vond dat hij het heelal aan een zo creatief mogelijke marteling moest blootstellen. De twee dames, Darla en Drusilla, kende Zeppo heel intiem. Hij had met hen de liefde bedreven, en zij hadden hem tot vampier gemaakt. Alleen dankzij zijn wormgat gave was Dunsel in staat geweest zijn ziel te behouden. Dunsel nam zich voor beide dames dicht bij hem in de buurt te houden.

Enkele maanden later.
Buffy voelde zich bedroefd toen ze mij het nieuws moest vertellen. Nadat ze zich bij de deur van mijn Ready Room had gemeld beval ik haar binnen te komen en vroeg haar wat er aan de hand was. "Het Imperium maakt het ons steeds lastiger Captain, dit keer konden we diverse planeten niet beschermen en we raakten bijna zelfs een schip kwijt." Ik keek haar verschrikt aan. "Welk schip?" Ze staarde even naar de grond, wetende dat elke naam mij van mijn stuk zou brengen. "De Roswell. Ze kon nog net op tijd worden gered door de NIS Blue Cove." Troostend nam ik haar in mijn armen. De Blue Cove… Een schip met aan boord Miss Parker, Alyson Veil, Cordelia Chase, Marguerite Krux en Elisabeth Lochley. Eén van onze meest gevaarlijke schepen met vrouwen waarvan we blij mochten zijn dat ze onze kant hadden gekozen. Zachtjes fluisterde ik in haar oor: "Ik weet dat de situatie ernstig is Buffy. Ik heb reeds mijn maatregelen genomen toen ik hoorde dat die Dunsel naar Palpatine was overgelopen. Kom mee naar de brug en ik zal je tonen wat ik van plan ben."

Gezamenlijk betraden we de brug van de NIS Sunnydale waar de Starfleet officers reeds op ons wachtten. Ik wendde me tot Jadzia en zei: "Dax, ik heb je vanmorgen co rdinaten gegeven, ze lagen op ons nachtkastje, breng ons daar." Jadzia Dax glimlachte en zei: "Al voorzien Captain. Over enkele seconden zijn we er." Dokter McCoy keek Mister Spock veelbetekenend aan. "De Captain zal weer iets buitensporigs hebben verzonnen. Vergeleken bij hem is Jim zeer bescheiden. Ik vraag me af hoe het met hem gaat op de NIS San Francisco." Spock merkte op: "Hij was enige maanden geleden bezig met het uitwerken van plannen van de Captain. Hij wordt geassisteerd door de Slayer Faith en de gezusters Halliwell. Zonder enige twijfel zal hij zijn zaken goed voor elkaar hebben dokter, en mocht er een noodsituatie zijn, dan kan Paige hen 'weg-orben'. Ik vraag me wel af met welke zaken Jim zich bezig houdt. De Captain doet meestal niet zo geheimzinnig." Hun gesprek werd onderbroken toen de Sunnydale de co rdinaten had bereikt die ik Jadzia had gegeven. De voltallige bemanning staarde met ontzag wat er op het beeldscherm verscheen.

Vol trots zei ik: "Dames en heren, voor u ziet u de Batar! De Batar kan onze hele NIS vloot bergen, inclusief de bemanningen van onze vloot en al onze vrienden, familie, goede kennissen en bondgenoten. De Batar zal in staat zijn om het gevaar van Zeppo's alliantie te keren."
Voordat ik mijn toespraak kon be indigen dook vanuit het niets de Imperiale vloot van Palpatine uit een wormgat op. Snel gaf ik het bevel: "Aan alle eenheden van de vloot. Spring onmiddellijk in de Batar!"

Net op tijd kon de Batar een veilige schuilplaats bieden aan de voltallige NIS vloot. Palpatine gaf het bevel aan zijn vloot om wormgaten te cre ren die in verbinding stonden met diverse super nova's, verspreid over diverse universa. Een vloedgolf van energie kon maar ternauwernood door de Batar worden teruggestuurd via eigen gecre erde wormgaten. Een tijd lang bleef de energiegolf tussen de machten heen en weer flitsen totdat haar momentum was weggeëbd.
Opnieuw opende Palpatine het vuur en ditmaal liet hij ook de turbo lasers van zijn schepen spreken. Weer kon de Batar ternauwernood de energiegolf keren. Ze moest zelfs de wormgat generatoren van al haar secondaire eenheden inzetten om niet weggevaagd te worden. Er moest snel iets gebeuren. Anders was het einde oefening.

En toen hield het schieten op. De kanonnen zwegen. Tussen de Batar en de vijandelijke vloot was een vreemd energieveld ontstaan. Een pulserende misselijk makende kleur dat een eigen intelligentie leek te bezitten. En dat had het op een zeer onheilspellende wijze ook. Diep in hun geesten voelden de strijdende partijen dat door de verschrikkelijke schotenwisseling een wezen tot leven was geroepen dat machtiger en gevaarlijker was dan zij allen bij elkaar. Een demonisch wezen met wortels in een dood pocket universum. Het wezen noemde zich Zirkon, en het was vast van plan hen allen te verslinden. Diverse eenheden van de Imperiale vloot vielen aan de kosmische demon ten prooi en hun bemanningen ondergingen een lot gruwelijker dan de dood.
Ik sloot mijn ogen en probeerde iets te verzinnen. Heel vaag schoot mij een wetenschappelijk rapport binnen dat opgesteld was door de bemanning van de NIS Los Angeles met aan boord Angel, Spike, Xander Harris, Kendra en Darien Fawkes. Iets over het bundelen van energie, van mensen. Maar ik vreesde dat ik meer energie nodig zou hebben dan de huidige wormgat generatoren mij konden leveren. Ach, was Zeppo Dunsel maar niet overgegaan tot de Dark Side. Hij zou in staat zijn om de talenten van mijn bemanning te bundelen en te komen tot….

Plotseling verscheen voor mij Zeppo Dunsel en hij grijnsde. "Zat je net aan mij te denken Captain? Dankzij mijn nieuwe gaven die ik dankzij de Force en Palpatine heb zie ik dat dit inderdaad het geval is! En nu ga ik je ver…" Hij zag mijn vuist niet aankomen. Ondanks het feit dat hij nu een gebruiker was van de Force.
Verdoofd lag hij op de grond. Hij keek op en zei: "Ik dacht dat je een pacifist was! Waarom laat je me niet uitpraten? Ik wilde je eenvoudig weg zeggen dat je ga vertellen dat ik Palpatine bedrogen heb!" Buffy was naast me komen staan en plantte haar lieftallige voetje op zijn keel. "Vertel!"
Zeppo grijnsde verlegen en zei: "Voordat ik Vader over die basis inlichtte waarschuwde ik de rebellen en bracht hen allen in veiligheid. Ze zijn nu zelfs aan boord van de Batar. Lieve Buffy, je zult de veiligheid toch eens goed moeten nalopen. Ik kon hen zomaar hier brengen!" Blozend trok Buffy haar voet terug.
Ik was nog niet van plan de druk van de ketel te halen bij Zeppo en herhaalde haar bevel: "Vertel". Zeppo Dunsel kwam overeind en zei: "Ik wist dat Dukat en Palpatine een verbond zouden sluiten, en ik wist dat de macht van Palpatine's imperium en de techniek die Dukat hem bracht hen nagenoeg onoverwinnelijk zouden maken. Ik moest snel een plan verzinnen. Ik infiltreerde in hun organisatie om zoveel mogelijk te weten te komen en de rebellenbeweging te steunen. En nu Captain moet je plan in werking treden, want zoals je weet is er nu zelfs een nog groter gevaar. Je zult Kegar moeten vormen…"

Ik knikte en zei: "Goed. James Kirk, kom hier." De kapitein van de USS Enterprise kwam naar ons toe en knikte zijn vrienden bemoedigend toe. Glimlachend zei hij: "Captain, eerst wilde ik u bedanken voor het feit dat u toestond mijn schip aan boord van de Batar te nemen en mijn voltallige bemanning te verzamelen. Zelfs degenen die ik in de loop der jaren verloren heb." Ik lachte zachtjes en zei: "Maar natuurlijk Jim, dat kon ook niet anders. Ik heb voor elk van jullie hetzelfde gedaan. Bemanningen en teams zijn volledig compleet en ook degenen die ons ontvallen zijn, zijn weer bij hen aanwezig. In jouw geval natuurlijk is het extra belangrijk omdat jouw oude vriend Gary Mitchell bijzonder belangrijk is voor het Kegar project. Hij is tot inkeer gekomen en zal zijn macht aanwenden om alles in goede banen te leiden. Dit in combinatie met de machten van het Q continu m, de Organians, de Thasians, de Metrons, de Companion, Trelane, de Preservers, de Douwds, de Prophets, de Pah-Wraiths, de Ascended Ancients, de Ori, de Nox, de collectieve Slayer Line, de Winchesters, de Time Lords, Franklin Richards, Galactus, de Celestials, the Living Tribunal, Eternity, Frank the Beyonder, the Above-All-Others , Lorien, de Vorlons, de Shadows, de Oans, de Jedi, de Sith, de Seraphs, de Elder Things, de Voogden, Starjoss en Sapphire & Steel natuurlijk." Diverse bemanningsleden huiverden. Hier zou werkelijk met gigantische hoeveelheden macht gesmeten gaan worden. Jim concentreerde zich en fluisterde: "Gary, nu is de tijd aangebroken." In onze hoofden hoorden we een holle, machtige stem. "Natuurlijk James oude vriend. Alles zal één worden. De vijand moet worden verslagen. Zelfs Palpatine zal onze kant kiezen, want ook hij heeft alles te verliezen."
James Tiberius Kirk wendde zich weer tot mij en zei: "Het moet lukken Captain. Ik zie geen andere keuze. Pas als we al onze Multi-Multiversa tot één smeden, compleet met hun verleden, heden en toekomst kunnen we het redden. Zirkon is gewoonweg veel te machtig om met mindere middelen bestreden te worden. Het hele omniversum loopt gevaar. Elke realiteit. Ik denk dat de eindregie in handen moet zijn van onze teruggekeerde vriend Zeppo." En allen keken we het gedrocht aan.

Doctor Zeppo Alexander Dunsel stond op en terwijl hij gevoed werd door de macht van talloze kosmische wezens onder leiding van Gary Mitchell, maakte hij contact met de mensen in de NIS Leiden, en concentreerde zich op elke quantum in de Batar waarbij hij de mooie Amanda Parker, aan boord van de NIS Leiden, als focus gebruikte. Binnen één seconde veranderde het gigantische schip in een bal van pure energie. Het wezen dat nu ontstaan was voelde zich bijzonder weldadig. Het was klaar om volwassen te worden. Het concentreerde zich op alle 4.095 Multi-Multiversa waarvan het levensvormen in zich had en slokte al die Multi-Multiversa prompt in zich op. De diverse Multi-Multiversa vanwaar de bemanningsleden van de Batar vandaan waren gekomen waren nu in het nieuwe wezen verenigd van begin tot eind. Het was een super hyper intelligentie geworden. Alleen één wezen was er nog. Kegar was geboren!! Binnen Kegar voelde ik me volmaakt gelukkig.

Kegar voelde zich goed. Hij was volmaakt en had in zich al wat goed was. Met geen mogelijkheid kon hij eenzaam zijn want hij was al dat voor hem telde. En hij had een missie. Hij moest de krachten van het kwade tegenhouden. Zirkon moest worden gestopt. Zirkon, een verwijzing naar zirkoon, een soort blauw. Omdat dit wezen de ambitie zou hebben om het al van het omniversum in de blues te storten. Zijn componenten wisten wat het betekende. Een strijd van Goed tegen Kwaad. Good versus Evil. Kegar versus Zirkon!

Kegar wendde zich tot Zirkon en zei: "En nu tussen ons!"

Het Einde.

Vicky*** ***Fanfics*** *** Tijdlijnen. Timelines.