Opzichter*** ***Venster op de verbeelding *** *** Tijdlijnen. Timelines.

Spelletjes.

Oorspronkelijk: 2003.

Een jaar was verstreken sinds de 'Arrow' een nieuw thuis had gevonden op de Maan. Bemanning en passagiers pasten zich langzaam aan aan hun nieuwe thuis en voelden zich voor het eerst sinds vele jaren comfortabel genoeg om zich te ontspannen. Een aantal van hen had ervoor gekozen elders in het heelal een nieuwe woonplaats te zoeken maar de oorspronkelijke bemanningsleden en negen van de 'Bruiden van Kegarson' waren gebleven. Twaalf van die 'Bruiden', Donna Tate met Candy Jones, Penny MacGyver met Carol-Annelijn May, Wendy Parkman met Lina Duval, Jane Good met Barbara Seymour-Cox, Lisa Candy met Beth Starr, en Liana Starr met Mary Cox, waren elders gaan wonen, op een planeet in het Sombrero melkwegstelsel en noemden zich de "Sombreromeiden". Gelukkig bezochten beide groepen elkaar regelmatig zodat er van vervreemding van elkaar geen sprake was.
Ondanks dat ze gasten van het Sterren Imperium Zaaris waren hadden ze ervoor gekozen een eigen tijdrekening te kiezen. Stolk had het jaar dat hun odyssee begon uitgeroepen tot jaar één van 'Arrow', zodat ze nu zich bevonden in het jaar zeventien. Het was 31 oktober.

Professor Balthasar Vance zat achter zijn bureau en bestudeerde enkele schema's van hyperruimte aandrijvingen die Reighan Anorn hem gegeven had. Fascinerend materiaal! De wetenschapper in hem was in de wolken en hij wenste dat hij erbij had kunnen zijn toen ze dit allemaal hadden ontworpen. Hijzelf was er zo dichtbij geweest met de aanpassingen die hij aan de aandrijving van de 'Arrow' had moeten maken met behulp van de bemanning.
Hij schonk voor zichzelf wat koffie in en nam wat suiker. Hij proefde en dacht even dat hij de suiker vergeten was. Weer gooide hij een klontje erin. Hij haalde het kopje naar zijn mond en nipte voorzichtig. Nog steeds te bitter! Hij had vast vergeten er een klontje in te doen. Hij was toch zo verstrooid de laatste tijd. Hij gooide een klontje in zijn koffie en proefde nogmaals. Meteen spuugde hij de koffie terug. Veel te zoet! Hij wreef over zijn slapen toen hij een lichte pijn in zijn hoofd voelde.

Na een klop op de deur kwam zijn dochter Victoria binnen. Ze gniffelde een beetje toen ze haar vader de koffie zag weggooien. "Smaakt het niet pap?" vroeg ze plagend.
De professor bromde iets onverstaanbaars en zei: "Hallo Vicky! Leuk dat je weer eens langs komt. Hoe is het met het leven?" Zijn dochter antwoordde: "O, zijn gangetje. Mijn man en ik zijn bezig ons appartement opnieuw in te richten. Joe heeft zo zijn eigen mening over bepaalde zaken, maar ik heb natuurlijk de superieure smaak. Van jou en mam ge rfd natuurlijk. Ik kwam even langs om te zien hoe het met je was pap. Ik voel me een beetje schuldig omdat ik de laatste drie maanden zo intensief met Joe bezig ben geweest. En daarvoor waren er zelfs momenten bij waarop ik dacht dat ik nooit in staat zou zijn om hem van Angelina en Linda te stelen Maar ik heb uiteindelijk gewonnen. Al weet ik stiekem dat hij stiekem nog regelmatig de liefde met Angelina en Linda bedrijft. Al dat stiekeme maakt alles lekkerder! Als ik braaf zou zijn geweest dan was Joe nu nog steeds met Angelina getrouwd en had hij Linda en mij als tweede en derde vrouw genomen. Waarbij voor Linda Nash natuurlijk haar tweede man zou zijn geweest, na Tom Crosby. Maar dat is zo kleinburgerlijk en saai!"
Haar vader keek haar fronsend aan: "Hmm, ik weet nog steeds niet hoe ik daarover moet denken meisje. Ik moet toegeven dat de interpersoonlijke relaties in dit tijdperk niet zo zijn zoals in mijn tijd toen eerlijke monogame huwelijkse trouw nog een groot goed was, al was die strikte monogamie al sterk op zijn retour, maar wat jij deed… Ik weet niet of ik toe ben aan een 'brave new world'. Dat is toch een brug te ver voor mij. Die hele 'Artamofemsci' beweging is echt niet aan mij besteed."
Vicky glimlachte en zei: "En toch gaat het daar naar toe pa, al sinds de negentiende eeuw! Een echte 'brave new world'. Maar dan zonder die drugs en dat maffe lied. Onze voorouder Wally Valens en zijn grote liefdes gaven het grote voorbeeld wat mij betreft. Ze leefden 'Artamofemsci' en de mannen in hun huwelijk hadden zich volledig overgegeven aan hun vrouwen die in hun 'Surf City' groep volledig in de meerderheid waren. En informeel was het zelfs nog heter en opwindender."
Balthasar gromde en zei: "Nu overdrijf je schromelijk! Wally Valens had alleen Kate en Meika en zijn duplicaat Ben Kartrest had alleen Mara en Amanda. Hun overige relaties waren strikt platonisch!"
Vicky grijnsde en zei: "Dan hadden ze eigenlijk veel meer moeten hebben en in deze tijd zouden ze dat zeker hebben gehad! Iedereen is er voor iedereen en die ouderwetse strikt monogame huwelijken zijn sterk in de minderheid hier. De meeste monogame echtparen daten zelfs andere monogame echtparen en ruilen onderling van partner. Het aantal echt streng monogame echtparen is bijzonder klein. Je hebt jou en mam, kapitein Stolk en Kathleen, en dan houdt het ver op. Al vindt mam Tim Pilot echt wel een lekker ding. Ik geef haar beslist geen ongelijk. Ook ik zou in staat zijn om met hem naar bed te gaan."
"Echt letterlijk elke vrouw die ik ken wil met Tim de liefde bedrijven. Wij dromen allemaal van hem. Hij heeft zo'n jonge, frisse en onschuldige uitstraling dat alle vrouwen hem levend willen verslinden. Zijn glimlach smelt je slipje weg en zijn mooie stem alleen al geeft je gelijk een climax. Hij kan zo een harem krijgen. Ha, echt alle vrouwen hier willen Tim in hun bed, zoals alle mannen hier sexy verpleegster Janice Waters-West in hun bed willen hebben. Zelfs jij pa! Misschien dat we Tim en Janice zouden kunnen kruisen. Wat een mooie kinderen zouden we dan krijgen! Zal niet zomaar gebeuren helaas. Tim is zijn verloofde Shannon Fisher trouw en Janice haar echtgenoot Christopher Waters en Janice heeft een dochtertje met Chris genaamd Kristen Joy."
"Ik ben verder bang dat de relatie Tim en Janice platonisch is. Ze zijn slechts heel goede vrienden. Maar als ze die last uit hun verleden niet hadden gehad, dan hadden ze elkaar al lang besprongen en mooie kinderen met elkaar gemaakt, dat weet ik zeker! Janice wil diep in haar hart een kind van Tim. Ik zou hen zo graag met elkaar zien feesten, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik zou zelfs kaartjes daarvoor kunnen verkopen."
"Janice denkt overigens dat ze misschien Tim toch nog wil gaan verleiden. Ze heeft hem professioneel als verpleegkundige naakt gezien omdat ze hem, toen hij in de ziekenboeg lag omdat zijn beide handen verwond waren en hij daarlangs een vergiftiging had opgelopen, een sponsbad moest, mocht, geven, en een deel van haar wil daarover jubelend opscheppen bij haar hartsvriendinnen Angelina en Betty die ze daarmee heel erg jaloers zou maken."
"Vanzelfsprekend zal Janice dat niet echt doen. Dat tutje is veel te braaf en beschaafd daarvoor. Maar dat geeft toch hoop voor een feestje in de toekomst. Janice fantaseert over Tim. Toen hij destijds van haar dat sponsbad kreeg dacht ze er over na om in de nacht haar lichaam als zijn deken te gebruiken. Naakte huid op naakte huid. Met elkaar de liefde bedrijven. Maar dat was ethisch en juridisch natuurlijk totaal verboden. Hij was haar patiënt en hij was afhankelijk van haar. Omdat ze haarzelf als ethisch en moreel hoog acht heeft ze geen misbruik van de situatie gemaakt. Maar als er iemand is waarmee ze een nieuw intiem leven zou willen opbouwen het Tim wel is. Janice is echt verliefd op hem."
"Ik wil ook wedden dat wanneer Tim Janice volledig naakt ziet hij overstag zal gaan en haar direct tot vrouw zal nemen. Janice is echt de mooiste meid hier! Tim is zo leuk dat hij Janice echt wel verdient!"
"Mam was trouwens voordat ze jou trouwde een echt feestbeest dat mannen bij de vleet had en ze zou in staat zijn lekkere Tim binnen luttele seconden te verleiden als ze dat zou willen. Ik heb ook in Tims geest gekeken en hij vindt mam heel erg mooi en verleidelijk. Tim zou zo met moeder de liefde willen bedrijven en moeder met hem. Omdat mama echter officieel monogaam is en ook nog heel erg verliefd is op jou omdat ze jou de lekkerste man vindt die ze kent, zal ze nooit daar iets mee doen. Het zou jouw hart breken. Ze zal nooit riskeren jou te verliezen. En misschien dat Tim zich toch ook nog zou verzetten omdat hij diep in zijn hart heel erg nobel is. Dat nobel zijn maakt hem zelfs nog extra yummie. Hmmm, Yummie Timmie... De dingen die ik allemaal met hem zou willen doen!" Vicky kreeg een dromerige, verlekkerde, uitdrukking op haar mooie gelaat.
Plots stak ze haar linker wijsvinger op en riep uit: "O ja! Ik vergeet nog Jules en Conny. Die gedragen zich ook nog alsof ze de enigen zijn voor elkaar. Behoorlijk deprimerend hoor! Jules is zo leuk dat ik van hem eigenlijk wel mijn tweede man wil maken. Maar je kunt niet alles krijgen toch? Alhoewel... Ik kan zijn gedachten lezen. Ik weet precies wat hij lekker vindt. In zijn onderbewuste begeert hij mijn lichaam."

Balthasar Vance gromde nogmaals en zei: "Laat hen toch Vicky! Zo hebben we jou toch niet opgevoed? En al die praat over seksuele relaties. Het is echt obsessie voor je! Plus, een beetje onbetamelijk. Ik ben nog altijd je vader en dit soort gepraat vind ik echt niet kunnen zo."
Bezorgd voegde hij eraan toe: "Heb je nog hoofdpijn kind? Met die telepathie moet je voorzichtig zijn. Je weet niet waartoe je in staat bent en…"
Vicky rolde met haar ogen en zei: "Je klinkt als Reighan Anorn pap! Die zegt ook altijd dat ik voorzichtig moet zijn. Maar ik kan u verzekeren dat ik alles onder controle heb." Ze stak haar hand op en zei: "Ik zie dat je nog altijd dezelfde oude gezonde brompot bent pap. Ik ga maar weer. Ik heb nu heel erg een man nodig! Ik word nog gek als ik nu niet met een man de liefde bedrijf! Doeg!" En ze verliet zijn studeerkamer.
De professor schudde zijn hoofd. Hij maakte zich zorgen over haar. In haar pubertijd had ze zich juist zo voorbeeldig gedragen als een volmaakte dochter. Hij hoopte vurig dat ze nu niet nu ze eenentwintig was probeerde die 'schade' in te halen. Ergens vreesde hij het ergste. Haar uitspraken, haar uitdagende kleding, de manier waarop ze haar man aan de haak had geslagen.

Vicky ving zijn gedachten op en grijnsde. Ergens vond ze het leuk dat haar vader zich zo ongemakkelijk voelde over wat ze allemaal zei. Misschien was ze inderdaad bezig de schade in te halen, maar dat was toch geen probleem? Ze zocht genot en gaf genot. Alles was zeer sensueel en heerlijk. <

Kapitein Stolk kwam de ziekenboeg van de 'Arrow' binnen en vroeg: "Dokter, waarom wilde u mij spreken?" White kwam van achter zijn bureau vandaan en zei: "Ik heb iets vreemds geconstateerd Van. De laatste maanden hebben diverse mensen bij mij geklaagd over hoofdpijn en verstrooidheid. Het begint epidemische vormen aan te nemen. Daarom wil ik wat vroeger dan gepland de hele bemanning onderzoeken om te zien of ik niets abnormaals kan ontdekken. Misschien is het een soort milieufactor hier op de Maanbasis die dit veroorzaakt." Stolk knikte en zei: "Goed dokter. Stel een schema op en begin mensen op te roepen. Iedere bewoner van onze kleine kolonie is beschikbaar?" De dokter schudde zijn hoofd. "Nee kapitein, afgezien van onze vroegere bewoners die nu elders wonen en daar ook onderzocht zullen worden hebben we momenteel nog een verkenningsteam op Aarde onder leiding van Reighan Anorn en Conny van Vogt. Ze doen daar routinematig onderzoek in het kader van Anorns opzichterstaken. Ze zullen over achtenveertig uur terug zijn, maar ik zal hen al vast op de hoogte stellen." Stolk knikte tevreden en zei: "Goed Jack. Begin maar met mij."

Intussen waren op Aarde Reighan Anorn, Conny van Vogt en Charles Kepler bezig om de plantgroei in de tropische jungle van de Sahara te controleren. De bioloog Kepler was in zijn nopjes toen hij constateerde dat er duizenden nieuwe soorten aanwezig waren. En ze floreerden gewoon! De schade die de zonnesonde van Ner had aangericht was hersteld en de natuur op Aarde ging gewoon weer haar gang.
Reighan Anorn en Conny van Vogt waren intussen bezig met onderzoek naar de atmosfeer en de geologie. Ook zij waren heel tevreden over hetgeen zij waarnamen.
Af en toe wierp Reighan Anorn een steelse blik in de richting van Conny. Heel subtiel strekte hij zijn telepathische krachten uit en begon haar te be nvloeden. Conny voelde dat ze het warm kreeg en maakte haar kleding wat losser zodat haar lichaam wat kon afkoelen. De warme zwoele lucht beroerde nu echter haar huid en maakte het nog erger.
Tegen haar kompanen zei ze: "Ik moet even wat verkoeling zoeken jongens. Daar verder op is een kleine waterval en een beekje. Nu niet stiekem gaan kijken hoor! Alleen mijn Jules mag mij zo zien." Reighan en Charles knikten braaf naar haar en ze vertrok.

Reighan Anorn glimlachte en terwijl hij deed alsof hij verder ging met zijn werk strekte hij zijn geest verder uit en nam telepathisch bezit van het lichaam van een klein aapje dat zich van tak tot tak slingerde. Snel was het diertje bij de badende Conny en Reighan bewonderde haar schoonheid. Zijn volgende stap zou zijn om haar geest zo te beïnvloeden dat ze…
Reighan Anorn kreeg plotseling een stekende hoofdpijn. Waar was hij mee bezig? Hij was een fatsoenlijk man en nu was hij bezig om misbruik te maken van een getrouwde vrouw! Iets had hem be nvloed, en het waren niet zijn lustgevoelens ten opzichte van Conny geweest. Een onbekende macht had bezit genomen van zijn geest en zijn remmingen weggenomen. Maar wie? Welke telepaat was sterk genoeg om… Victoria Vance? Nee, dat was onmogelijk. Vicky was nog op de Maan en het leek hem toch een fatsoenlijk meisje. Maar wat zou het motief geweest kunnen zijn om te proberen een affaire te kweken tussen hem en mevrouw Van Vogt? Misschien toch Vicky? De pijn werd erger en Reighan Anorn zakte in elkaar. Kepler schrok toen hij het zag en riep Conny terug. Mevrouw Van Vogt kwam volledig fatsoenlijk aangekleed weer bij haar kameraden en keek bezorgd naar Reighan.

"Wat is er gebeurd?" vroeg ze. Reighan keek naar haar op met een wazige blik en antwoordde: "Ik heb geen flauw idee. Er was iets dat ik wilde vertellen, maar… Ik weet het niet meer." Hij vermande zich en stond op. "Laten we maar verder gaan met ons werk."
Hij kon toch niet nalaten op te merken hoe goed mevrouw Van Vogt er uitzag. Water droop nog van haar af en haar doorweekte uniform maakte hetgeen daaronder zat subtiel zichtbaar. Heel mooi allemaal. Hij schudde zijn hoofd. Nee! Dat zou nooit gebeuren. Conny zag niets in hem. Conny was met Jules getrouwd en hijzelf was niet eens verliefd op Conny maar op een vrouw genaamd Aurora! Waanzin gewoon. Wat was er nu gebeurd? Hij wist het echt niet meer. Ze moesten echt aan het werk nu. Over vierentwintig uur zouden ze weer teruggaan naar de Maan.

Op de Maan opende Vicky Vance gefrustreerd haar ogen. Er was niets voorgevallen tussen Reighan en Conny. Niets dat haar huwelijk met Jules in gevaar had kunnen brengen. Ze moest maar op een andere manier vertier zoeken.
Boos stond ze op uit de lotushouding waarin ze op de vloer van haar appartement had gezeten. Haar man Joe Nash had momenteel dienst dus met hem kon ze momenteel niet spelen.
Via de intercom kreeg ze een oproep van de ziekenboeg van de 'Arrow'. Janice Waters, de hoofdverpleegkundige, zei: "Attentie, de medische staf organiseert een grootschalig onderzoek naar de medische klachten van de laatste tijd. Diana Peel en ik zullen u één voor één oproepen om medisch gekeurd te worden. Vervolgens zal in bepaalde gevallen dokter White, au…" Janice hield even op met spreken en drukte haar handen tegen haar hoofd. Ze ging verder: "Dokter White zal u vervolgens dansles geven en na een vlucht door de ruimte de dichtstbijzijnde luchtsluis uitsmijten… Ik zal vervolgens naakt in de kantine gaan dansen en met messen gaan gooien naar Mary Wells. Einde van deze mededeling! Ding, dong luitjes!"

Victoria Vance lag krom van het lachen. Ze vond van zichzelf dat ze een fantastisch gevoel voor humor had. De kantine zou druk bezocht worden want Janice was een bijzonder populaire meid. De populairste meid zelfs. Bloedmooi, volmaakt gevormd en ze was altijd zeer luchtig gekleed. Bovendien was ze echt superlief en altijd eerlijk en oprecht. Zoals die heerlijke Tim Pilot door letterlijk elke vrouw begeerd werd, zo wilde letterlijk elke man Janice hebben. Vicky kon het weten. Ze kende al hun gedachten en lusten.
Victoria Vance vermaakte zich zeer met haar spelletjes. Maar haar doel had ze nog niet bereikt. Ze zou het misschien wat directer moeten aanpakken.

Jules van Vogt staarde verbaasd naar de intercom in zijn appartement. Wat had Janice daar gezegd? Hij schudde zijn hoofd. Hij zou wel hebben lopen dagdromen. Hij miste zijn Conny erg en hij verlangde naar haar terugkeer.
Een zachte hand beroerde zijn linkerschouder en toen twee zachte handen tegen zijn ogen drukte wist hij het zeker: Mevrouw Van Vogt stond achter hem en drukte haar lichaam tegen zijn rug. Conny zei speels: "Drie keer raden navigatie jongen!"
Jules speelde het spel mee en vroeg: "Misschien Conny? Maar dat kan toch niet? Is ze soms vroeger teruggekomen? Onmogelijk! Ze is zo toegewijd aan haar werk dat ze…"
Conny verloor haar geduld en draaide hem om. Ze sloeg haar armen om zijn hals en bracht haar gezicht vlak bij het zijne. "We praten nu al zo lang over het krijgen van kinderen Jules. Waarom gaan we vanaf nu niet proberen zwanger te worden?" Hij glimlachte en tilde haar in zijn armen. Haar kussend droeg hij haar naar de slaapkamer.

Vermoeid keerden de expeditieleden terug naar de Maan. Ze hadden goed werk verricht en voldoende informatie verzameld om later verder te bekijken. Conny was nu twee dagen weggeweest en ze wilde weer bij haar Jules zijn. Bij haar appartement aangekomen merkte ze iets vreemds. Het was er donker. Jules deed gedurende de daguren nooit het licht uit.
Snel zei ze: "Licht aan!" Waar was Jules? Zou hij de één of andere verassing voor haar gepland hebben? Hij was toch zo'n romanticus.
Met vlinders in haar buik liep ze haar slaapkamer binnen en zag hoe haar man ontkleed dwars over het bed op zijn buik lag.
Gekscherend riep ze: "Héé slaapkop! Je betere helft is weer in je leven!" Toen hij niet reageerde liep ze naar hem toe en draaide hem op. Van schrik deinsde ze achteruit. Zijn lichaam was met beten, zuigzoenen, krassen en schrammen bedekt. Een stompzinnige gelukzalige glimlach lag op zijn lippen. Zijn ogen waren zo gedraaid dat ze praktisch alleen het wit zag en uit zijn neus liep een klein straaltje bloed. Bezorgd kwam ze weer dichterbij en controleerde zijn hartslag. Opgelucht sloeg ze haar ogen neer. Hij leefde nog. Ze probeerde hem wakker te schudden maar hij reageerde maar niet. Snel liep ze naar de intercom en nam contact op met dokter White. "Dokter, hier Conny. Jules is onwel geworden. Kom onmiddellijk!"

Dokter White hoorde haar oproep en schudde zijn hoofd. Het werd steeds gekker!
Janice was kort geleden doorgedraaid en had naakt in de kantine gedanst. Ze had geprobeerd messen naar Mary te gooien maar Mary had die gelukkig weten te ontwijken. Janice had zich vervolgens in de armen van Tim Pilot geworpen om haarzelf aan hem te geven waarbij ze haar armen en benen stevig om zijn lichaam had geslagen. Tim had vervolgens zijn uniformjas pijlsnel om hen beiden heengeslagen zodat alleen het hoofd van Janice nog zichtbaar was. Snel had hij daarna met Janice stevig in zijn armen naar de ziekenboeg gerend terwijl Janice ijverig zijn gezicht aan het kussen was en een paar zuigzoenen in zijn hals achterliet. En zelfs een paar stevige beten. Tim had enkele wondjes waar bloed uitkwam.
Eenmaal in de ziekenboeg had Tim haar op een bed gelegd. Tim was daarna terug naar de kantine gerend om de kleding van Janice naar de ziekenboeg te brengen. Al die tijd had Janice geroepen: "Van mij! Van mij! Van mij! Tim is van mij!"
Nu was er die oproep van Conny. De wetenschapsofficier had bezorgd geklonken en White besloot er meteen polshoogte te nemen.

Toen hij het appartement van de Van Vogts binnenkwam had Conny haar grote liefde reeds wat comfortabeler op het bed gelegd. White knielde bij Jules neer en onderzocht hem. Zijn draagbare diagnostische apparatuur bevestigde wat hij vermoedde. Jules had een zware hersenbeschadiging en was nu in een diepe coma. Hij wist niet zeker of zelfs de techniek van deze eeuw hem zou kunnen redden. Hij zou daarvoor contact op moeten nemen met Reighan Anorn. Dokter White was ervan overtuigd dat hetgeen met Jules was gebeurd verband hield met al die medische klachten van de laatste tijd. En het doordraaien van de arme Janice.

Professor Vance en zijn vrouw schrokken toen er op de deur van hun appartement werd gebonkt. Het was laat en hun jongste dochter Kimberly was reeds naar bed.
Bezorgd opende Vance de deur en zag een huilende Vicky voor hem staan. Haar haar was in de war en haar ogen waren rood van het huilen. "O pap… Ik wist niet dat… Ik heb iets verschrikkelijks gedaan…" Vance sloot zijn dochter in zijn armen en nam haar mee naar de woonkamer. Rachel stond bezorgd op en zette een stoel klaar voor haar dochter. Vol medelijden vroeg ze: "Wat is er schatje?" Snikkend zei Vicky: "Hij is zo leuk. Ik wilde hem hebben. Waarom wilde hij mij niet? Waarom moest ik zo mijn gaven gebruiken?"
Rachel vroeg verward: "Waar heb je het over schatje?" Vicky droogde haar tranen en zag aan haar vader dat het hem begon te dagen. Hij begon haar nors aan te staren. Ze besloot dat ze haar hart maar volledig moest luchten. Ze verklaarde: "Ik ging de vorige dag naar Jules toe. Zijn vrouw Conny was weg en ik wilde van de gelegenheid gebruik maken om bij hem te zijn. Omdat ik wist dat hij heel veel van zijn vrouw hield begon ik hem telepathisch te be nvloeden. Ik liet hem geloven dat ik Conny was." Trots voegde ze eraan toe: "En ik kon de illusie twaalf uur volhouden. Twaalf zalige uren die ik altijd zal blijven koesteren. We bedreven constant de liefde zonder ook maar enige pauze. We gaven elkaar het paradijs." Ze werd weer bedroefd. "Maar toen ging het mis. Een deel van zijn onderbewustzijn ontworstelde zich aan mijn telepathische macht. Hij begon te beseffen dat ik niet zijn vrouw was. Hij begon zich te verzetten en dat kon ik op dat moment niet gebruiken. Ik had hem veroverd. Hij was nu van mij en hij mocht niet ontsnappen. Ik viel dat gedeelte van zijn geest aan en bond het aan geestelijke ketenen. Helaas was dat te veel voor hem. Hij verloor het bewustzijn en ik raakte in paniek. Ik vluchtte het appartement uit en gebruikte mijn gaven om ervoor te zorgen dat Conny mij niet zag toen ze het appartement binnenkwam. O goden, ik voelde haar paniek en angst toen ze haar man ontdekte."
Vicky barstte in tranen uit. "Ik heb zoveel leed bezorgd! Wat moet ik doen? Ik wil dat Jules weer beter wordt. Ik wil Conny weer onder ogen kunnen komen. En dan al die anderen die ik zwaar heb beïnvloed. Joe, Angelina, Linda, Reighan, Tim, Diana en Janice. Al die stomme practical jokes daarnaast nog! Wat moet er nu van mij worden?"
Haar ouders keken elkaar machteloos aan. Dat was inderdaad de hamvraag. Wat Vicky had gedaan was onvergeeflijk. Mensen waren beschadigd en gewoonweg verkracht.
De anderen zouden er wel snel achterkomen wat er aan de hand was.

Jules van Vogt was nog steeds in coma en zijn vrouw Conny had gezworen de rest van haar leven hem te blijven verzorgen. Ze wilde niets meer van Vicky Vance weten. Dat moesten anderen maar oplossen. Ze hield van Jules en zou blijven hopen op zijn ontwaken.
Ook anderen hadden hun banden met Vicky verbroken. Joe Nash was van haar gescheiden. Janice durfde zich niet meer in de kantine te vertonen, hoewel Mary Wells haar het had vergeven dat ze die messen gegooid had.
Angelina en Linda besloten terug te keren naar hun vroegere echtgenoten Joe en Tom en opnieuw met hen te trouwen. Vervolgens fuseerden ze hun huwelijken tot een kwartethuwelijk.

Tim Pilot kreeg die avond in zijn woning bezoek van Janice. Janice Waters wilde hem bedanken voor zijn ridderlijkheid.
Toen hij haar binnen liet zag hij een stoute blik in haar ogen. Het eerste wat ze zei was: "Ik begrijp dat jij het in de nacht soms koud hebt. Je klaagde daarover toen je in de ziekenboeg lag." Tim knikte en vroeg zich af wat Janice van hem wilde. Janice vervolgde: "Ik heb een bijzonder leuk plannetje. Ik wil wel een extra deken voor je zijn. We kunnen van elkaars lichaamswarmte gebruik maken. In je bed. Wij allebei naakt. Huid op huid contact. Je bent zo ongelooflijk mooi Tim en ik zie aan je ogen dat jij mij ook mooi vindt! Vind jij mijn plannetje een leuk plannetje?"
Tim knikte nogmaals. Janice had gelijk. En het was zo lang geleden dat hij intiem met iemand was geweest. Shannon Fisher zou hij nooit meer zien. Hij wist dat natuurlijk al, maar hij moest dit nu ook aan zijn hart vertellen. Hij nam Janice in zijn armen en zei: "Het beste plannetje waar ik ooit van gehoord heb." Teder kuste hij haar.
De volgende ochtend werd Tim met Janice in zijn armen wakker. Ze was nu getrouwd met hem.
Omdat Janice in eerlijkheid geloofde zei tegen haar echtgenoot: "Tim, de gameten van je die ik in mijn TESA heb opgevangen zou ik toe willen voegen aan de Zygotenmatrix. Ik weet dat je als praktisch laatste vrijgezel niet jouw DNA daarin wilde vastleggen, maar jij bent zo'n mooie en lieve man dat het een grote misdaad zou zijn om het niet te doen."
Tim glimlachte en zei: "Ik geef toestemming. Ik neem aan dat je al een mix van onze gameten gemaakt hebt en dat die klaar is om de Matrix opgenomen te worden?" Janice knikte: "Ja, inderdaad. En er is genoeg materiaal om alle wensen die we als redactie van de Matrix hebben ontvangen te laten uitkomen. Mits jij natuurlijk daar toestemming voor geeft." Tim keek haar verbaasd aan: "Wensen? Meerdere vrouwen willen hun gameten met de mijne combiberen? Jouw maatjes Angelina en Betty misschien?" Janice antwoordde: "Dat kun je wel stellen! Je zou hen veel plezier doen als je toestemming geeft." Tim kuste haar en zei: "Goed. Je hebt mijn toestemming." Janice grijnsde en zei: "Ik zal alle andere meiden op de hoogte brengen. Dankzij jou toestemming kunnen we een hele matrix tot de max aanvullen. Jouw genetisch materiaal is goed voor 59,375% van de mannelijke gameten van Matrix 2."

Een week later werden een aantal lastige keuzes gemaakt door de leiding van de Arrow kolonie op de Maan. Kapitein Stolk besprak het probleem Vicky met Reighan Anorn en deze kwam met de suggestie dat er misschien toch nog hulp was voor Vicky.
Reighan zei: "Er is een planeet binnen Zaaris waar bijzonder krachtige telepaten wonen. Ze kunnen Vicky leren met haar gaven om te gaan op een constructieve wijze. Misschien dat ze na enige training zich weer onder de mensen kan begeven. Momenteel is ze heel gevaarlijk en de medicijnen die haar gaven nu onderdrukken zijn geen permanente oplossing."
Stolk knikte en zei somber: "Akkoord. Dit kan niet zo voortduren. Waar is die wereld Reighan en hoe komen we daar?" Anorn antwoordde: "Op meer dan vijftig miljoen lichtjaren afstand van hier. In de melkweg M87. We kunnen haar brengen met mijn schip de 'Esserenzes'. Ze staat drie kilometer van de 'Arrow' vandaan. Jij en enkele anderen kunnen meekomen om Vicky naar haar nieuwe wereld te brengen. Om de overgang voor haar wat makkelijker te maken. Ik heb al contact opgenomen met hen en ze verwachten ons."
Kapitein Stolk zei: "Goed, ik zal gaan en haar naaste familie gaat natuurlijk ook. Marty Brill zal ons begeleiden. Voor de veiligheid. Tim Pilot zal ook willen gaan. Tim beschouwt Vicky nog steeds als een vriendin. Zo loyaal is die jongen."
Reighan Anorn zuchtte diep en zei: "Dat is afgesproken. We vertrekken morgen."

De volgende dag verliet de 'Esserenzes' de Maan. Enkele van de achterblijvers vroegen zich af of ze Vicky Vance ooit nog terug zouden zien.

Rana*** ***Venster op de verbeelding *** *** Tijdlijnen. Timelines.