Warmte*** ***Venster op de verbeelding *** *** Tijdlijnen. Timelines.
De man maakte een krachtige indruk. Jong en tegelijkertijd heel ervaren. Zijn rode harnas leek hem als een tweede huid te omarmen. Vol interesse volgde Vicky Vance elke stap die de man maakte. Zo'n man had ze nog nooit gezien! Als deze man nu niet bezig was geweest hen te arresteren zou ze hem uit hebben gevraagd. Waar naar toe wist ze niet, maar ze zou geprobeerd hebben om iets met hem aan te knopen. Zou Conny hetzelfde voelen voor haar Jules? Inwendig zuchtte het meisje. Jammer dat het de vijand was.
Kapitein Stolk sprak de 'rode ridder' aan: "Imperium? Toch niet het GIN?" De man in het rood keek hem verontwaardigd aan en zei: "Het GIN? Jullie zijn van het GIN, al hebben jullie een nogal raar dialect." De kapitein van de 'Arrow' keek hem schuin aan en zei: "Hoe kom je aan die onzin! Jij bent van het GIN. Ik durf te wedden dat jij het bent die probeerde de zon te doden!" De onbekende man beet op zijn lip en raadpleegde een display op zijn linkerarm. Verlegen keek hij zijn arrestanten aan en zei heel zachtjes: "Eh, eh, mijn apparatuur zegt dat jullie de waarheid spreken, en aangezien het een leugendetector is die altijd kan zien of iemand de waarheid zegt…" De man begon kwaad op zichzelf te worden: "Verdomme, ik had toen ik jullie telepathisch scande wat dieper moeten graven. En gerichter. Het spijt me." Kapitein Stolk snoof verontwaardigd en vroeg: "Geef je nu onze wapens terug? En blijf voortaan uit onze hersens. Het is niet beleefd om iemand zomaar te 'lezen'!" De man in het rood drukte op een toets op zijn linkermouw en de mensen van de 'Arrow' hadden hun wapens terug. Vergrendeld en al.
"Sorry vreemdelingen," sprak de man weer. "Zojuist deed ik een diepe gedachtenscan van jullie en ik weet nu dat jullie slechts primitieven zijn uit een ver verleden. En dat jullie zojuist die sonde vernietigd hebben die de zon bedreigde. Bedankt daarvoor." Stolk schudde zijn hoofd: "Genoeg excuses 'vreemdeling'. Wie ben jij en wat doe je hier? Waar is de rest van de mensheid gebleven?" De man in het rood maakte opnieuw een verlegen indruk en zei: "Mijn naam is Reighan Anorn, en ik ben een agent van het Sterren Imperium Zaaris. Kortweg Zaaris. En ik kan jullie geruststellen: Wij hebben geen band met het GIN." Stolk knikte en zei: "Okay, laten we hier even rustig zitten. Ik vertrouw je nog niet voldoende om je aan boord van de 'Arrow' te halen." Reighan Anorn lachte zachtjes en zei: "Goed. Deze plek is ook geschikt. Niet dat jullie mij had kunnen tegenhouden. Jullie zijn immers slechts primitieven." Zachtjes vroeg Marty Brill, hoofd van de veiligheidsdienst van de 'Arrow': "Kapitein, persmissie om hem lens te slaan." Stolk kreeg een rood hoofd en schudde van nee.
Eenmaal gezeten vroeg Joe Nash: "Meneer Anorn, hoe diep heeft u ons laatst gescand? We moeten weten…" Hij hoorde het antwoord van Anorn zeer discreet in zijn hoofd: "Nash, ik weet alles van jullie. Ook van je priv -leven. Inclusief hoe het is om, eh, volledig intiem te zijn met je Angelina. En je geheime relatie met Linda… Het is alsof ik het zelf heb meegemaakt. Zelf met hen de liefde heb bedreven. Elke gedachte, elke herinnering en elk gevoel zijn nu ook van mij. Je bent een gelukkig man Joe Nash. Ik zal niets daarover zeggen. Het zou te veel problemen voor je veroorzaken in je priv -leven." Nash kreeg een rood gezicht en keek Anorn aan met een waarschuwende blik. Hij besloot wijselijk het onderwerp te laten varen. Hij zou inderdaad zwaar in de moeilijkheden komen. Reighan Anorn richtte zich tot kapitein Vanderhof Stolk en zei: "Jullie zijn inderdaad zover in jullie toekomst als jullie denken. We leven nu in het jaar 9140 van het tijdperk Zaaris. Volgens jullie tijdrekening is het nu 4 augustus van het jaar 12371. En om jullie vragen voor te zijn moet ik helaas jullie het volgende mededelen: Ja, we hebben de technologische mogelijkheid om jullie naar jullie eigen tijd terug te brengen, maar jammer genoeg hebben we wetten die dat soort tijdreizen verbieden. Jullie verhaal is nog wel een beetje bekend. Jullie verdwenen en keerden nooit terug." Stolk wilde daar tegen protesteren, maar de resolute blik die Anorn hem toewierp liet hem daarover zwijgen. In stilte zwoer Stolk dat hij zijn mensen thuis zou brengen. Anorn ging verder met zijn relaas: "Honderd jaar nadat de Parker-Vance aandrijving dit melkwegstelsel had geopend voor de mensheid en ook trips naar naburige sterrenstelsels mogelijk maakte, werd de hyperruimte aandrijving ontwikkeld. Iets waar jullie overigens veel korter over deden. Mijn complimenten daarvoor. Het heelal lag volledig voor de mensheid open en we maakten daar dankbaar gebruik van. De hele Laniakeasupercluster werd gekoloniseerd. De mensheid bestormde in de loop van de millennia honderden miljoenen werelden. Eén van die werelden werd 9150 jaar geleden ontdekt en kreeg de naam Zaaris. Deze prachtige wereld groeide uit tot één van de mooiste en machtigste imperia die de mensheid ooit had gekend. Een nobel en rechtvaardig constitutioneel keizerrijk, en vele werelden sloten zich erbij aan of werden bondgenoten. Er heerste vrede en gerechtigheid. Vrijheid en broederschap. Negentig procent van de mensheid is in Zaaris verenigd." "Klinkt leuk," merkte Vanderhof op. "Maar ik heb het gevoel dat dit verhaal niet helemaal goed afloopt…" Reighan Anorn knikte somber en zei: "Inderdaad kapitein Stolk. 2100 jaar geleden kwam de mensheid in contact met de allereerste intelligente soort die niet van de Aarde afkomstig was. Het waren de Vannasnimboekie en bij de goden, hadden we die maar niet ontmoet. Bij ons mensen vergeleken waren het reuzen. Uiterlijk hadden ze nog het meest weg van een soort kruising tussen slakken en bidsprinkhanen en ze waren buitengewoon intelligent en agressief. Ze kwamen van de andere kant van het heelal en wilden ons volledig uitroeien als onafhankelijke soort. Ze vielen onze werelden aan en begonnen steden te vernietigen en soms aten ze zelfs mensen! Kennelijk beschouwden ze mensen als lekkere snoep en hadden ze zelfs planeten in de Ner sector waarop ze mensen al eeuwen fokten als vee om als speelgoed en snoep te gebruiken. Ze schiepen zelfs hybriden van mensen en henzelf! Hybriden waarvan afstammelingen zich misschien nog steeds heimelijk onder ons bevinden! Maar de mensheid vocht terug! We slaagden erin om met grote verliezen hen terug te dringen naar hun thuiswereld en ze daar te isoleren. Dat was 1500 jaar geleden. Een aantal coalitiepartners van Zaaris kreeg het idee om voor eens en voor altijd het Vannasnimboekie probleem op te lossen. Men vatte het plan op om hun zon in een supernova te veranderen die de werelden van hun zonnestelsel in de as zou leggen. Zaaris was het daar niet mee eens. Wij vonden dat het genoeg geweest was. De Vannasnimboekie waren verslagen en ge soleerd. Punt uit. Zaak opgelost. Maar de bond van werelden rond de planeet Ner wilde koste wat het kost een einde maken aan de dreiging. Ner richtte haar eigen imperium op dat negen procent van de mensheid verenigt en ging aan de slag. Voor zover we weten zijn er geen Vannasnimboekie meer. Zaaris en Ner stonden lijnrecht tegenover elkaar en een koude oorlogssituatie ontstond en ze duurt al 1500 jaar. Voortdurend probeert Ner nieuwe wapensystemen te ontwikkelen en uit te testen en we vrezen dat ze op een gegeven moment zullen toeslaan."
Nieuwsgierig vroeg Vicky Vance: "En de Aarde meneer Anorn? Wat is hier gebeurd?" Reighan Anorn keek haar lachend aan en bloosde. "Duizend jaar geleden verklaarde Zaaris dit hele zonnestelsel tot een natuurpark. Het hele zonnestelsel werd ontdaan van menselijke bouwwerken, behalve dan een opzichterspost op de Maan. En die opzichter ben ik… Van tijd tot tijd vlieg ik naar de Maan en van daaruit controleer ik altijd even of alles hier nog goed verloopt. In de tien jaar dat ik hier werk was die sonde de enige calamiteit." Stolk vroeg vervolgens: "Waarom die sonde? Waarom zou iemand dit eigenlijk willen doen?" Reighan Anorn gromde een vloek en antwoordde: "Het GIN natuurlijk. Ner beschouwt zichzelf als de ware wereld van de mensheid. Het feit dat de Aarde bestaat is voor hen een soort belediging die ze willen uitwissen. Maar nooit in mijn stoutste dromen heb ik kunnen bevroeden dat ze zo ver zouden willen gaan als ze vandaag deden." Somber voegde hij eraan toe: "En als ze zo brutaal worden, dan is het maar goed dat ze geen verborgen bases in de hyperruimte hebben of zo. Dat zou volledig in strijd zijn met de Zenner 5 akkoorden." De mensen van de 'Arrow' keken elkaar veelbetekenend aan en Stolk zei tegen Anorn: "Denk eens goed aan hetgeen je in ons zag toen je ons telepathisch aftaste Anorn…" Reighan Anorn ging verbaasd zijn herinneringen na en werd lijkbleek. "Bij de goden! En dat was ongeveer vijftien jaar geleden? Dat zou kunnen betekenen dat ze intussen meer van die bases gebouwd hebben! Ik moet mijn regering waarschuwen!" De man in het rood sprong op en nam telepathisch contact op met zijn Maanbasis. Tot de 'Arrow' mensen zei hij: "Ik neem jullie mee naar mijn basis op de Maan. Jullie schip heb ik daar reeds heen geteleporteerd."
Vicky stond ook op maar werd plotseling geveld door een messcherpe pijn in haar hoofd. Joe Nash en Jennifer Stills konden haar nog maar net opvangen. Marty keek woedend naar Reighan die verontschuldigend zijn armen opwierp. "Het spijt me mensen. Ik ben bang dat mijn scan van jullie geesten de slapende gaven van Vicky Vance hebben gewekt. En zelfs zonder haar opnieuw te scannen voel ik al dat ze een veel krachtigere telepaat is dan ik ben of ooit hoop te zijn. Ik zal haar dus niet kunnen helpen om de gave onder controle te houden. Het is iets dat alleen zij zelf kan." Bezorgd wiegde Joe Nash zijn collega in zijn armen en wierp af en toe een argwanende blik in de richting van Anorn. Zwakjes fluisterde Vicky in zijn oor: "Het is al goed Joe. Reighan Anorn is onschuldig. Ik las het in zijn geest." Een glimlach speelde om haar lippen en nog zachter fluisterde ze: "Jij en Linda? Wat zou Tom Crosby daarvan zeggen. En je vrouw Angelina?" Nash merkte dat zijn hoofd weer rood werd. De anderen keken hem verbaasd aan en vroegen zich af of dat terugkerende blozen van Nash een neveneffect was van de telepathische scans. Ergens hadden ze wel gelijk. Nash hoopte vurig dat ook Vicky zou blijven zwijgen. Aan haar lach merkte hij tot zijn opluchting dat het wellicht mee zou vallen. Tot zijn schrik hoorde hij echter in zijn geest haar stem: "Foei Joe! Ik wil dat jij straks in alle stilte je relatie met Linda verbreekt. Dit gedoe in een kleine gemeenschap als de onze is niet goed voor het moraal. Beloof je het?" Hij boog zijn hoofd en zei: "Ja Vicky." Marty Brill keek hen bevreemd aan en vroeg: "Huh?" Victoria Vance grijnsde en zei: "Nash heeft zojuist gezegd dat hij zich van Angelina laat scheiden en dat hij met mij gaat trouwen." Joe Nash liet haar bijna vallen en zette haar daarom maar zo snel mogelijk op haar eigen benen. Glunderend keek ze Nash aan en zei: "Geintje Joe Nash. Ik las je gedachten en ik plaagde je maar een beetje."
Reighan Anorn had het op een afstandje gevolgd en moest glimlachen. Hij had zoals hij had beloofd hun gedachten niet meer gelezen, maar hij kon zich nog goed herinneren van zijn laatste gedachtenscan dat Vicky geen geintje had gemaakt. Joe Nash zou voor de bijl gaan. Reighan Anorn wenste het toekomstige stel alle geluk toe. Hij vond hen allen zeer sympathieke mensen en hij vond het jammer dat hij hen niet terug in de tijd had kunnen brengen. Dat was immers niet gebeurd, dus als hij ze inderdaad terug in de tijd had gebracht, dan zouden ze toch niet in hun eigen wereld zijn beland.
Vanderhof Stolk keek naar Nash en Vicky en moest inwendig glimlachen. En ergens was hij bedroefd voor Angelina. Maar ja, dat soort dingen waren wel vaker voorgekomen in de afgelopen vijftien jaar. Hij schraapte zijn keel en vroeg: "Zijn jullie nu eindelijk klaar met rondhangen? Dan kunnen we met de heer Anorn mee naar de Maan zodat we weer bij ons schip zijn. Dan kunnen we eindelijk onze mensen geruststellen." Tegen Reighan Anorn zei hij: "Karren maar!" Anorn activeerde zijn transporter en een seconde later bevonden team Omega en Anorn zich in een cirkelvormige hangaar met een diameter van een kilometer waarin de 'Arrow' geparkeerd stond. Mercedes Harrison en Tom Crosby kwamen hen tegemoet met getrokken wapens en Stolk gebaarde hen dat Reighan Anorn 'goed volk' was.
Nadat Anorn zich ook aan hen had voorgesteld verontschuldigde hij zich en haastte zich naar de communicatiecentrale van zijn basis. Hij gaf door aan zijn superieuren wat hij had vernomen en kreeg van hen tot zijn opluchting te horen dat men van Ner weinig vernam.
Hij ging terug naar zijn gasten en zei: "Goed nieuws vrienden. Jullie kunnen hier bij mij logeren totdat jullie een geschikte wereld hebben uitgekozen om permanent te verblijven. Tot die tijd zal ik jullie alle gastvrijheid geven die jullie verdiend hebben. Namens Zaaris mag ik jullie benoemen tot 'speciale vrienden van Zaaris'. Zonder jullie ingrijpen zou het voor mij een stuk lastiger geweest zijn om de beschadigingen aan de zon te herstellen. Ander goed nieuws is dat we nauwelijks iets nieuws van Ner horen. Het is er behoorlijk stil. En zoals dat oude spreekwoord luidt: "Geen nieuws is goed nieuws!"
Vanderhof Stolk overpeinsde hetgeen hij van Reighan had gehoord en merkte op: "Dat is goed te vernemen Reighan. Maar je had het ook over stilte… Ik hoop niet dat het de stilte voor de storm is." Hij haalde zijn schouders op en zei: "Maar ach, misschien hebben die vijftien jaar in de hyperruimte mij wel een beetje pessimistisch gemaakt. In ieder geval bedankt voor je gulle aanbod om een tijdje hier te mogen blijven. Mijn mensen hebben rust nodig en ze kunnen dat hier krijgen."
Kapitein Vanderhof Stolk stak zijn rechterhand uit en schudde die van opzichter Reighan Anorn. Ze hadden nu een thuis en een machtige goedhartige bondgenoot. Nu was het tijd voor rust en vrede.
Spelletjes*** ***Venster op de verbeelding *** *** Tijdlijnen. Timelines.